No ads found for this position

प्रेम दिवसमा जनप्रतिनिधिको प्रेमिल अनुभुति

NAWALPUR TIMES
प्रकाशित : २०७७ फागुन २ गते १३:४२
No ads found for this position
प्रेम दिवसमा जनप्रतिनिधिको प्रेमिल अनुभुति
No ads found for this position

विनोद राना मगर

प्रेममा हामी संगै हुँदा एकदिन मन्दिर गई चढाएका थियौं एक थुगाँ फूलका नमुना जोडी, पत्तै नदिई तिमीलाई मन मनै सुटुक्कै मागेको थिएँं दुई अञ्जुली थापी । थिएन नी मेरो संसार त्यसैंले त दुई बगरका छेऊमा लुकेर रोपथ्यौं प्रेमरुपी विरुवा । रोप्नु अघिका सहमती सहकार्यका कुनै पनि आधिकारिक प्रणयका लिखत दस्तावेज त छैनन, न तिमीसंग न मसँग ।

तर आजभोली अलिकति तिमीले र अलि धेरैं मैंले विश्वासमा प्रणयका दियो ननिभ्ने गरी बालेका छौं । प्रणयका डोरी अनन्तका लागि नचुड्ने गरी अनवरत बाटेका छौं । प्रणयका प्यारा बिम्बहरु तिम्रो आगमन पछि नै सजिएका हुन् । अलिकति “म” मा अलि धेरैं तिमीमा विश्वासको दिप जलाई दुवैले हेरचाह गर्ने गरी एउटा प्रेमको सुन्दर कथा स्वप्न सजाएका छौ । सायद यसै भएर होला प्रायःअलिकति तिमीले र अलि धेरैं मैंले आजभोली गरिरहेछौं मात्रै स्वप्नका कुरा ।

हामीबीच प्रतिस्पर्धा चलेको छ, हो यस्तै यस्तै होडबाजीमा एकले अर्कालाई हराउन खोजेका छौं । तर दुवैले जित्ने गरि पनि त प्रतिष्पर्धा गर्न सकिएला नि हैन ? अलि धेरैं म कि अलिकति थोरै उनी । थाहा छैन हामीलाई तर आजभोली घाम पानीसँग –सँगै गोड्न लागेका छौं प्रेमका मुनाहरु । प्रकृतिलाई स्वीकार छ हाम्रो प्रेम,चञ्चल छ पानी, पवन मन्दमस्त छ , वर्षा उन्माद छ , वातावरण अनुकूल छ , भूमि उर्वर मौसम तयार छ गर्भ बस्न तयार छ पल्लव र पूष्पनका लागि प्रेमरुपी मुना !!!!

यहीँ पृष्ठभूमिमा हामी दुवैले प्रेमपूर्वक रोपेंको प्रेमको फूल जून मैंले गोडेको अनि तिमीले स्नेहले अलिकति बढी प्रमकै प्राङ्गारिक मलले मलजल गरेको । बिचरा ती मायाका चरीहरुलाई समेत तिमीले हाम्रा मुनालाई नोक्सान गर्ला भनी खेदेको । गाँउका बासुदेवका बाँस चोरी तगारो लगाएको, खडेरी र वर्षातले पिरोल्ला भनी भगवान सँग भाकल गरेको । प्रिय स्वप्नका मुनारुपी विरुवा आज बिहानै मिरमिरेमा मेरो सपनामा आयो र सोध्यो । “तिमी जाग्ने होइन ? तिमी उठ् जानु छ होइन प्रिय तिम्रा बगैंचामा जहाँ नवोदित प्रेमपुस्पन भएको हेर्न ? यति कर्म किन गर्छौ ? यति धेरैं सर्मपण अनि निस्वार्थता केका लागि भन त ?
यतिका तिम्रा प्रेम यति ठूलो विश्वास यति मीठा स्वप्नहरु आखिर किन ? म जन्मिएन भनी अनि म जन्मिनु पहिला तिमी बाँचेनौं भने के गर्छौ ? यतिका रहरसँगैका मिठा स्वप्नहरु आखिर कसको आँखामा राखेर जान्छौं ? कसको लागि जन्माएर जान्छौं ? आखिर यतिका रहरहरुसँगै के गरी मर्छौ ? त्यो दिन,उनी यो शहर र तिमी यो दुनिया छाडेर गए ? जीवनको शश्वत सत्य मृत्यु रहेछ अनि मिलनको बिछोड हुने बेला के गर्छौ ? भन, तिमी जाने बेला, बिछोडको बेला, मलाई गर्व मैं तुहाउनु भएको बेला के गर्छौ ? यदि मेरो आगमनले म एकैक्षण भए पनि प्रेमको न्यानो स्पर्श, कोमल अञ्जुलीमा, निलगंगा नयनमा, हृदयको स्पन्दनमा, दिनको उज्यालोमा रातको अँध्यारोमा, जीवनको उकाली ओराली यात्रामा थाकेको बेला सँगै–सँगैं वरपिपल चौतारीमा के साथ साथै हुन्छौं ? कि कुनै बाधा बन्धन,बाचा कसम, स्वार्थ अर्थ, स्वार्थी समाज शर्त कानुन देखाई भुल्छौ नवोदित पल्लवित प्रेम मुनालाई ?

भो म सक्दिन सहन ,भो म सक्दिन टुहुरो भई तिमीहरु दुई मायाका चरीलाई बिदा गर्न ? म बुभ्न सक्छु सक्दैनौं तिमी जाने बेला हात समाएर बिन्ती छ नजाउ भन्न ? के साच्चै तिमी रोकिन्छौ त जाने बेला सम्झेर हाम्रो “कथा” लाई , अनि के जुनी जुनीसँगै हुन्छौ त जीवनका आरोह–अवरोहमा ? स्वीकार छौं त चुनौतीहरुलाई सँग–सँगै हास्ने र रुने संकल्प गर्छौ ? लौ भन मैंले गर्भ बोकेको छु, फुल्न आँटेको छु ,प्रेमको आशाले जन्मिदै छु प्रेमको कथा लिएर मात्रै “कथा” ।

म झसङ्ग बिँउझन्छु र संकल्प गर्छु आज प्रणय दिवस रहेछ । मेरो सपनामा आईरहने उनिलाई सुटुक्कै शुभकामना दिन्छु । उनिलाई शब्दबाटै प्रेमोपहार ।

 

(लेखक कावासोती-१३ का वडा अध्यक्ष हुन)

प्रकाशित : २०७७ फागुन २ गते १३:४२
No ads found for this position
Copyright © 24 Integreated Media Company Pvt. ltd., All Rights Reserved.
Website by: SAROJ BHATTARAI